Перевод: с исландского на все языки

со всех языков на исландский

to gird oneself

  • 1 GYRÐA

    (-ða, -ðr), v.
    1) to gird (with a belt); g. sik, to gird oneself, fasten one’s belt (cf. gyrðr í brœkr); g. sik með sverði, to gird on a sword;
    2) to girth (g. hest, g. söðul).
    * * *
    ð or t, [A. S. gyrðan; Engl. gird; Dan. gjorde: gerða (q. v.) and gyrða are kindred words, both formed from the Goth. gairdan, gard, gurdun; gerða, as also garðr (q. v.), from the pret.; gyrða from the participle]:— to gird oneself with a belt or the like; eptir þat gyrðir Klaufi hann svá fast ( girded his belt so tight) at hélt við meiðsl, Sd. 143; síðan gyrði mærin sik með einu ríku belti, El.; hann gyrði sik með dúki, Fms. x. 314; gyrðr í brækr, with breeks girt up, vii. 143; gyrða sik, to fasten the breeks, as the ancients used belts instead of braces; gyrða lendir sínar, to gird up one’s loins, Hom. 84, Stj. passim; fésjóð er hann var gyrðr með, girt with a purse, from wearing the purse fastened to the girdle, Fms. vii. 142.
    β. to girth or saddle a horse; hann hefir ekki svá vel gyrt hest þinn, at þat muni duga, gyrtu þá betr, Ísl. ii. 340; þá setti hann söðul á hest sinn ok gyrði hann fast, Str. 47: to secure a cart load by girding it, með hlassi því er hann gyrðir eigi reipum, N. G. L. i. 379; g. hlass, taug eða reipi, 349; hann gyrði at utan, he girded it well, Fs. 66: Icel. say a horse is laus-gyrtr, fast-gyrtr, has its girths loose or tight: edged, bordered, bolli gyrðr með silfri, Hkr. iii. 81.
    γ. to gird oneself with a sword; konungr steypir brynju á sik ok gyrðir sik með sverðinu Kvernbít, Hkr. i. 155; hann gyrði sik með búnu sverði, Ó. H. 31.
    II. part. gyrðr, girt with a weapon; g. saxi, Nj. 54, Fms. ii. 83, Grett. 126; g. sverði, Eg. 285, 374, Fms. ii. 111, iv. 58, x. 201, 415, Ó. H. 116; g. skálmum, Gkv. 2. 19.

    Íslensk-ensk orðabók > GYRÐA

  • 2 spenna

    * * *
    I)
    (-ta, -tr), v.
    1) to span, clasp (s. sverð báðum höndum); hon spennti hringinn á hönd honum, she clasped the ring round his wrist; s. e-u um sik, s. sik e-u, to gird oneself with, buckle on (hann spennti sik megingjörðum); s. af sér beltinu, to unclasp the belt;
    2) to clasp the hands round one’s neck, = s. höndum um háls e-m (þykki þér betra at s. karlsdóttur);
    3) to clasp, catch, capture (prestr nökkurr gekk á land; Birkibeinar spenntu hann); harðliga spenntr, in hard straits;
    4) to spend (eptir ár liðit skal ek segja þér, hvat þú spennir);
    5) s. boga, to draw a bow.
    * * *
    u, f. spasm; slikum spennum ok únáðum, Ísl. ii. 63: medic. a fit of vomiting, fá harðar spennur: a grasping, hrygg-spenna, q. v.

    Íslensk-ensk orðabók > spenna

  • 3 SPENNA

    * * *
    I)
    (-ta, -tr), v.
    1) to span, clasp (s. sverð báðum höndum); hon spennti hringinn á hönd honum, she clasped the ring round his wrist; s. e-u um sik, s. sik e-u, to gird oneself with, buckle on (hann spennti sik megingjörðum); s. af sér beltinu, to unclasp the belt;
    2) to clasp the hands round one’s neck, = s. höndum um háls e-m (þykki þér betra at s. karlsdóttur);
    3) to clasp, catch, capture (prestr nökkurr gekk á land; Birkibeinar spenntu hann); harðliga spenntr, in hard straits;
    4) to spend (eptir ár liðit skal ek segja þér, hvat þú spennir);
    5) s. boga, to draw a bow.
    * * *
    t, [A. S. spannan], to span, clasp; s. sverð báðum höndum, Fms. viii. 363; spenna árarnar fjórir hverja, 384; á langskipunum spenntu tveir eina ár, ix. 310; spenntu tveir hverja ár, 303, v. l.
    2. to span; lín svá mikit at spennt fengi um mesta fingri, to span with the thumb and the middle finger, Ó. H.; hjálm á höfði enn ekki spennt ( clasped) kinnbjörgunum, Grett. 118; spennt gullhlaði at höfði sér, Fms. ii. 264; s. um sik beltinu, xi. 272; Egill spennti gullhring á hverja hönd honum, Eg. 300; ok er hann spennir þeim um sik, Edda 15; þeir spenntu næfrum at fötleggjum sér. Fms. vii. 320; hann hafði spennt af sér ( unclasped) beltinn, xi. 290; spenn af mér belti ok knífinn, iv. 27; s. höndum um háls e-m, to clasp the hands round one’s neck, Ísl. ii. 343; hann spennti um hann stúfunum, Gullþ. 59; s. karls dóttur, Fas. i. 50; prestr nokkurr gékk á land, Birkibeinar spenntu hann, clasped, caught him, Fms. viii. 358; harðliga spenntr, in hard straits, Grett. 158 A: spenna boga, to draw a bow, Þiðr. 39.
    II. to spend, enjoy; meiri Sæmd en hann hefði fyrr því lika spennt, Th. 18; eptir ár liðit skal ek segja þér hvat þu spennir, Fms. xi. 423; upp spenna góz e-s, N. G. L. iii. 245.
    III. = spenja, Fms. ix. 262, v. l.

    Íslensk-ensk orðabók > SPENNA

См. также в других словарях:

  • gird (up) one's loins (or gird oneself for something) — prepare and strengthen oneself for something difficult. → gird …   English new terms dictionary

  • gird oneself — 1. To tuck up loose garments under the girdle (so as to be better able to run or act quickly) 2. To brace the mind for any trial or effort 3. See also ↑loin • • • Main Entry: ↑gird …   Useful english dictionary

  • gird oneself for — prepare oneself for (dangerous or difficult future actions) …   Useful english dictionary

  • gird — I. /gɜd / (say gerd) verb (t) (girt or girded, girding) 1. Also, gird up. to encircle with a belt or girdle. 2. to surround; hem in. –phrase 3. gird oneself (up) for, to prepare oneself mentally for 4. gird one s …  

  • gird — gird1 verb (past and past participle girded or girt) literary encircle or secure with a belt or band. ↘surround; encircle: the mountains girding Kabul. Phrases gird (up) one s loins (or gird oneself for something) prepare and strengthen oneself… …   English new terms dictionary

  • gird — v 1. encircle, circle, Archaic, Poetic. cincture; belt, bind, truss, girdle, begird; wrap, swathe, swaddle, bandage; buckle, strap, tie, hitch, pinion, fasten, secure. 2. encompass, compass, circumscribe, circumvent, environ, ring, loop, ensphere …   A Note on the Style of the synonym finder

  • gird — ► VERB (past and past part. girded or girt) literary 1) encircle or secure with a belt or band. 2) (often in phrase gird one s loins) prepare and strengthen oneself for what is to come. ORIGIN Old English, related to GIRDLE(Cf. ↑girdle) and …   English terms dictionary

  • gird — gird1 [gʉrd] vt. girded or girt, girding [ME girden < OE gyrdan, akin to Ger gürten < IE base * gherdh , to enclose > YARD2] 1. to encircle or fasten with a belt or band 2. to surround, encircle, or enclose 3 …   English World dictionary

  • gird — I [[t]gɜrd[/t]] v. t. girdedorgirt, gird•ing. 1) to encircle or bind with a belt or band 2) to surround; enclose; hem in 3) to prepare (oneself) for action; brace 4) to equip or invest, as with power or strength • gird (up) one s loins Etymology …   From formal English to slang

  • gird one's loins — phrasal : to prepare for a test of strength or other trial : muster up one s resources : set to work often used with up can the British gird up their loins and move ahead Samuel Van Valkenburg & Ellsworth Huntington * * * I gird (up) one s loins… …   Useful english dictionary

  • gird up one's loins — verb To prepare oneself for something demanding. Man came into this world, not to sit down and muse, not to befog himself with vain subtleties, but to gird up his loins and to work. Syn: steel oneself, shape up, suck it up …   Wiktionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»